Na lekcji języka polskiego Pani zadała nam dość niezwykłą pracę domową. Mieliśmy napisać list. Niby nic dziwnego, ale ten list miał być adresowany do "siebie". Każdy zadawał sobie pytania: Ale po co? i Co napisać?
Wtedy Pani powiedziała, że ten list mamy włożyć do butelki, zakopać i przeczytać w dniu swoich 20 tych urodzin. Pomyślałem: Bardzo ciekawe doświadczenie.
Ja pisałem o swoich marzeniach, zainteresowaniach i o tym, co dla mnie jest najważniejsze.
Pewnie niejeden z nas zapomni o tym, co pisał. Spotkanie "ze sobą z przeszłości", po upływie ośmiu lat, może okazać się zabawne, wzruszające, obudzi w nas wspomnienia i pobudzi do myślenia. Żebyśmy tylko pamiętali, gdzie zakopaliśmy butelki.
Maksymilian Kwaca, kl. VIB
