Jeżeli jakiś naród zapomina o swoich bohaterach albo próbuje ich pomniejszać, zamiast otaczać czcią i wdzięcznością, sam skazuje się na to, żeby być małym i trwożliwym narodem i traci zmysł bronienia się przed wszystkim, co obce i wrogie. / Sigrid Undset ( z książki „Krzak gorejący”) /
Uczniowie i harcerze Zespołu Placówek Oświatowych w Olesznie w dniach 21-27 października 2019 r. w ramach akcji ‘Szkoła Pamięta” zrealizowali następujące zadania:
I. Uporządkowali:
1. groby poległych partyzantów AK na Cmentarzu Parafialnym w Olesznie,
2. tereny wokół pomników:
- przy ul. Przedborskiej, który upamiętnia zwycięską bitwę pod Olesznem oddziału NSZ porucznika „Żbika”- Władysława Kołacińskiego wspieranego przez oddział AK mjr „Marcina”- Mieczysława Tarchalskiego z niemieckimi oddziałami SS w dniu 26.07.1944 r.,
- przy drodze z Koziej Wsi na Rudkę, upamiętniający zwycięski bój w dn. 08.09.1944 roku przez oddział AK dowodzony przez kapitana Franciszka Pieniaka ps. „Przebój” dowódcę II/74 pp AK Baonu „Wojna”,
- w Chotowie upamiętniający bój partyzantów AK z Niemcami w dniu 30.10.1944 r. Walka stoczona pod Chotowem była ostatnią z udziałem majora Eugeniusza Kaszyńskiego „Nurta” na ziemi włoszczowskiej.
- Grób nieznanego partyzanta ps. „Kruk” (1921 – 1943), żołnierza Narodowej Organizacji Wojskowej (NOW). Poległ on w lesie Kozia Wieś w dniu 06 sierpnia 1943 roku.
II . Zapalili znicze na grobach poległych partyzantów, pomnikach, na grobach zmarłych „PRZYJACIÓŁ SZKOŁY”, nauczycieli, tablicy pamiątkowej na budynku Szkoły Podstawowej im. Armii Krajowej w Olesznie - Pamięci partyzantów oddziału Armii Krajowej mjr Mieczysława Tarchalskiego „Marcina”, poległych w boju z hitlerowcami pod Olesznem w dniu 26. 07. 1944 r.,
III. Przygotowali apel z okazji 75 rocznicy bitwy pod Chotowem stoczonej 30 października 1944 r.
IV. Wzięli udział w uroczystości rocznicowej z okazji 75 rocznicy bitwy pod Chotowem.
Pamięć o bohaterach, w tym również tych z czasów wojny powinna być naturalną częścią naszej codzienności, bo stanowi fundament naszej tożsamości narodowej. Ta pamięć przedłuża ich żywot i dzięki nam istnieją oni nadal.
Oddanie im hołdu za ich pracę i wkład w nasze dziedzictwo to jedno, ale sama pamięć o nich daje również nam konkretne korzyści. Analiza ich dorobku i doświadczeń jest bezcenną skarbnicą wiedzy i konkretnych rozwiązań. Uświadamia nam również, że to byli ludzie tacy jak my – pracowali, pokonywali życiowe problemy, realizowali swoje plany, przegrywali i zwyciężali, mieli marzenia, dlatego też są nam tacy bliscy. Dla wielu z nich największym marzeniem była silna Polska, a także możliwość spokojnego życia w wolnym i bogatym państwie. Niczym się od nas nie różnili. Wyróżniała ich postawa i wiara w wartości, które wyznawali i dla których poświęcili swoje siły oraz zdolności, a gdy trzeba było – także życie.
Harcerze z 34WDH z Oleszna
