SEGREGACJA ŚMIECI U KRAWCZYKÓW - SCENARIUSZ

Osoby: Tadeusz Norek (T), Karol Krawczyk (K).

(Na scenie stoi stolik na nim paluszki, chipsy. Przy stoliku siedzi Karol Krawczyk i czyta gazetę. Na środku pokoju stoi duży worek ze śmieciami. Do mieszkania Krawczyków wchodzi Tadeusz Norek.)

• T – Cześć Karol.
• K – Cześć.
• T – Gdzie Alina.
• K – Poszła z Danką po zakupy.
• T – A, zapomniałem.

(Karol spogląda z politowaniem na Norka i kręci głową. Tadeusz podchodzi do stojącego na środku pokoju worka ze śmieciami i pyta.)

• T – Co tu masz ?
• K – Krokodyla.

(Tadeusz odskakuje od worka.)

• T – Żartujesz ?

(Karol śmieje się gromkim śmiechem.)

• K – No pewnie, że żartuję. Tam są śmieci.

(Tadeusz podchodzi niepewnie do worka.)

• T – Zostawiłeś śmieci na środku pokoju ?
• K – Miałem wyrzucić, ale Alina z Danką wrócą dopiero za jakieś trzy godziny. Mam jeszcze czas.
• T – I ty tak z tym workiem wyrzucasz te śmieci ?
• K – A jak mam wyrzucać, bez worka ?
• T – No nie, ale tak wszystkie razem ?
• K – Coś ty znowu wymyślił ? Co ci się w tej małej główce uroiło ?
• T – Ależ Karol, nic mi się nie urodziło, tylko śmieci trzeba segregować.
• K – Co robić ?
• T – No nie mów, że nie wiesz co znaczy segregować ?
• K – Wiem co znaczy segregować, ale nie wiem, co znaczy segregować śmieci.
• T – Karol, to wiedzą nawet dzieci.
• K – Ale ja nie jestem dzieckiem.
• T – To nawet widać. W życiu nie widziałem tak ogromnego dziecka.

(Karol podchodzi do Tadeusza z podniesioną ręką.)

• K – Uważaj, co mówisz, bo …
• T – Wiem, że nie lubisz, gdy się mówi o twojej tuszy.
• K – Tadek! (Krzyknął Karol bardzo zdenerwowany)
• T – No dobrze, dobrze, chodź, to ci pokażę, co to znaczy, segregować śmieci.

(Tadeusz podchodzi do worka ze śmieciami i wyrzuca ich zawartość na podłogę. Karol wściekły rzuca się na Tadeusza.)

• K – Zgłupiałeś, przecież Alina mnie zabije!

(Tadeusz odpowiada ze stoickim spokojem.)

• T – Nie zabije, nie zabije, bo zaraz wszystko posegregujemy.

(Karol cały czas wściekły.)

• K – To segreguj.
• T – Powiedziałem posegregujemy. Przecież to twoje śmieci.
• K – Moje, ale ty wyrzuciłeś.
• T – Ale ty nie słyszałeś o segregacji śmieci, które można wykorzystać powtórnie, czyli o recyklingu ?
• K – Recy … co?
• T – Re-cy-klin-gu.

(Tadeusz podnosi z podłogi pustą puszkę aluminiową i pokazuje ją Karolowi.)

• T – Taka na przykład puszka wykonana jest z glinu czyli aluminium. Glin jest pierwiastkiem chemicznym, z którego wykonuje się te puszki, folię aluminiową, okna, a nawet części do samolotów. Te puszki można   ponownie wykorzystać, gdy trafią do huty aluminium, gdzie zostaną  przerobione na inne rzeczy. Oszczędzamy w ten sposób energię i środowisko. A ta wyrzucona przez ciebie byle gdzie gazeta, to tysiące ściętych drzew potrzebnych do jej produkcji. O, słoik po pieczarkach, jego nie można powtórnie wykorzystać. A kiedy wypiliście ten sok ? Bardzo mi smakował. Ta mineralna też się skończyła ? Szkoda. Co ja będę pi ł?
• K – Tadek ty miałeś segregować śmieci, a nie sprawdzać, co jemy z Aliną na śniadanie czy kolację.
• T – Prawda, prawda. Daj mi jeszcze jeden worek na śmieci.
• K – Po co ?
• T – Nie pytaj, tylko dawaj.

(Karol przynosi jeszcze jeden worek na śmieci.)

• K – Masz.
• T – No chodź tutaj. Jak mam cię nauczyć segregować śmieci, jak ty stoisz tak daleko. Najlepiej nauczysz się segregować śmieci, gdy zrobimy to razem. Zacznijmy od początku. Gdzie wyrzucasz śmieci ?
• K – Głupie pytanie. Do kontenera.
• T – Do którego?
• K – Jak to, do którego? Do tego co wszyscy.
• T – Ale tam jest jeden duży, a parę metrów dalej są trzy żółte z napisami: PLASTIK, SZKŁO, ALUMINIUM.
• K – Do tego jednego.
• T – Wiedziałem! Przecież tobie nie chciałoby się przejść kilku metrów dalej. Jeszcze byś schudł ?
• K – Już przesadziłeś! A poza tym niedawno postawili te kontenery.
• T – Niedawno, tak niedawno. Pół roku temu.
• K – Chodź już segregować te śmieci, bo zaraz przyjdą dziewczyny.
• T – Nareszcie męska decyzja. Do jednego worka wrzucasz te, które można ponownie wykorzystać, a do drugiego pozostałe. Oprócz gazet. Te składaj do pudełka i daj Kasi. Ona zaniesie do szkoły, bo oni też zbierają surowce wtórne. W ten sposób pomożemy Kasi i naszej planecie.

Jolanta Kowalczyk